zaterdag 31 oktober 2015

Parabel van een zaadje.

Afbeelding gevonden via google op pvmbv.com

Nu heb ik afgelopen week eens niet gespit in oude documenten op mijn computer, maar in papier werk. Ik vond een hele stapel met o.a. briefwisselingen en verslagen betreft geloof. Dit was voornamelijk in 2006. Hierin vond ik ook iets leuks terug. Een verhaal geschreven, volgens diegene die mij dit opgestuurd heeft, door leden van de school voor Filosofie te Amsterdam. Wanneer, dat weet ik niet, maar ook dit verhaal is mij opgestuurd in 2006 en is toen ook door dezelfde persoon op een forum geplaatst waar ik toen ook lid van was. De titel? ‘Parabel van een zaadje.’ Nu ga ik dit gehele verhaal niet overschrijven, ook vanwege de 4 volle a4 pagina’s waarin dit verhaal beschreven is, maar in het kort neerschrijven wat hier staat en dan de vergelijking ook maken met ons mensen.

Het verhaal gaat over een jong zaadje die op een koude harde steen zit, die eens van zijn moeder te horen heeft gekregen dat hij een kiem in zijn binnenste heeft die ontkiemd moet worden. Maar hij en zijn broers zijn dit allang weer vergeten en zijn met niets anders bezig dan met het poetsen van hun huid, om die mooi glanzend te krijgen en te houden. Maar elke avond zitten ze te klagen dat hun huid wederom dof is geworden en tijdens zo’n geklaag herinnerd dit jonge zaadje de woorden van zijn moeder. En dan gebeurd er met dit zaadje wat bij menig mens gebeurd die ontdekt dat ook hij/zij een kiem in hun binnenste hebben en deze willen laten ontkiemen; één en al tegenspraak! Je zult het gedroomd hebben; je hebt het verkeerd begrepen; iedereen handelt al jaren op dezelfde manier, omdat dat de juiste is; wij mensen bestaan alleen maar uit ons lichaam en die moet je uiterlijk goed verzorgen en ga zo maar verder.

Nu ga ik een vraag stellen die helemaal niet moeilijk te beantwoorden is. Kijk eens om je heen, naar de natuur. Hoe ziet de aarde eruit? Ook de aarde heeft een kern met daaromheen een mantel ( nu zie ik dat ze dit ook verdelen in binnen en buitenmantel, maar het zal ) en dan heb je de aardkorst. Kijk eens verder naar de natuur, bijvoorbeeld een appel. Je hebt de pitten, het vrucht zelf en de schil. Ook noten kun je hieronder verdelen en nog veel meer in de natuur. En hierin kun je duidelijk waarnemen dat het leven zelf zit in de kiem en dat als deze ontwikkeld, er grootste dingen ontstaan. Zoals een appel die een pit in zijn binnenste heeft waar het zaad in zit, veroorzaakt weer een nieuwe appelboom met daarin weer vele appels. De kiem stelt dus in feite de oneindigheid voor, net zoals onze geest het evenbeeld is van onze Eeuwige Schepper. En de mens staat voor dezelfde keuze als die ene jonge zaad die op een koude harde steen zit, denkende dat dat zijn bestemming is voor zijn leven. Dit zaadje heeft van horen zeggen dat hij een kiem in zich heeft, maar hij ziet het niet, kent het niet en voelt het ook niet. Precies zo bij de mens, want geest is onzichtbaar voor onze materiële ogen, het zit gebonden in ons hart, wachtende totdat wij deze laten ontkiemen door de werken van liefde.

De ommekeer in het parabel, is dat het jonge zaadje zijn oude oom tegenkomt. Die moppert dat zijn oude huid nauwelijks glanzend te krijgen meer is, maar ook die heeft ooit zoiets van zijn moeder te horen gekregen en dat wekt de nieuwsgierigheid van het jonge zaadje al meer op. Zijn oom vind het wel best en blijft bij zijn oude handelingen. Maar het jonge zaadje is enthousiast en wil koste wat kost deze kiem leren kennen. In een droom krijgt hij, mede door zijn drang naar het weten of hij een kiem heeft en wat het hem kan doen, een stuk warme zachte grond te zien waar af en toe regen opvalt ( deemoed ) en dat zag er heel mooi uit, veel beter dan zijn koude harde steen. Dus hij gaat alleen op pad, zijn familie achterlatend, op zoek naar dat stukje grond waar hij zijn fundament op bouwt en zijn kiem ontkiemd tot een grote stevige boom…

Je wilt weten wat de wedergeboorte is, het gesprek met Overste Nicodemus in Johannes 3? Ga dan ook alleen op pad, laat je niet misleiden door de grote menigte die jou vertellen wat jij moet doen. Wij mensen zijn ook alleen maar bezig met onze schil, niet eens met onze vrucht en laat staan met onze kiem. Als de geest in ons ontkiemd, dan wordt deze één met de ziel en dan pas zitten wij op onze ontstane zevende dag, door zes dagen hard te werken voor onze geest en kunnen wij dan pas onszelf werkelijk mens noemen.

Tegenwoordig komen de mensen niet verder dan dag 1, hooguit dag 2. Maar owee als wij bij dag 3 aankomen, waar onze kiem al de eerste tekenen kan geven voor ontkieming, zoals je in de Bijbel kunt lezen, dan stoppen wij meteen, keren ons weer terug naar de wereld en poetsen onze huid weer flink op. Om bij deze dag 3 te komen en verder, zal je echt dat kleine pad in moeten slaan van deemoed en geloof en velen zullen trachten jou daarvan af te trekken om weer terug te keren op de grote weg van de wereld. En de argumenten die je te horen krijgt zijn argumenten dat je leeft in fantasie; ziel en geest bestaan niet; wereldse rijkdom is wat telt; Jezus heeft ons vrijgekocht van de zonde, dus waarom zou je zoveel moeite doen?

Dit zijn allemaal schreeuwers vanuit hun woestijn, zeggende dat zij de juiste pad bewandelen. Je staat alleen, niemand begrijpt jou dus het geloof die je moet hebben om verder te gaan dan deze dag 3, is niet gering. Maar als je dat hebt, dan zal je daarvoor ook beloond worden, maar geen wereldse loon, geestelijke loon. Want wie niets wil weten over de geest, kan ook geen geestelijke loon krijgen, alleen maar wereldse loon. Op welke grond moeten zulke mensen bouwen als zij eens het lichaam verlaten hebben? Geen…Zo’n mens zou helemaal vanaf dag 1 opnieuw moeten beginnen en dat kan heel lang duren. Yeshua heeft gezegd: ‘Velen zijn geroepen, slechts weinigen uitverkoren.’ ( Matt 22:14 ) Als je op internet zoekt zie je ook hier allemaal verklaringen voor, waaronder dat als je alleen gelooft in Jezus je al bij de uitverkorenen zit. Ik heb daar een andere kijk op en dan kijk ik weer naar het parabel van het zaadje. Het jonge zaadje is uitverkoren, zijn familie geroepen.

Shalom

Geen opmerkingen:

Een reactie posten