Wetten

Ik heb dit in mijn blog van rein en onrein en zonde ook al aangehaald, maar aangezien dit lange verhalen zijn, is het tevens onoverzichtelijk. In het kort wil ik nog 1 keer aanhalen wat mijn gedachten zijn over de wetten in het Oude Verbond en hoe christenen daarmee omgaan en messiaans belijdende.

Toen onze Schepper Adam heeft geschapen, heeft Hij hem geen uiterlijk geschreven wetten gegeven, maar woorden in zijn hart. Woorden van liefde over wat wel mag en wat niet. Hiertegen heeft hij en Eva gezondigd, dat is een bekend verhaal. Door deze zonde is er een eerste blokkade ontstaan in het hart van de mens. Een blokkade tegen de liefde. Dit gaat via zijn nakomelingen uiteindelijk zo ver, dat onze Schepper het noodzakelijk vond om de zondvloed plaats te laten vinden. Er staat letterlijk in Genesis 6:5 “Adonai zag dat de mensen op aarde erg slecht waren, dat al de fantasieën in hun harten die van kwaad alleen waren.” Er was slechts 1 familie in onze Schepper ’s ogen die het waard was te sparen, want Noah’s hart was met onze Schepper. Dit staat ook letterlijk in vers 9. Er wordt dus steeds gekeken en verwezen naar het hart van de mens. Dit is erg belangrijk! Dat zie je ook weer in de profetie van Jeremia terug, waarin staat dat het Nieuwe Verbond niet zo zal zijn als het Oude verbond. Het Oude Verbond is de uiterlijk geschreven wetten, het Nieuwe Verbond is de Torah die geschreven wordt in het hart van de mens, zoals het altijd bedoeld is geweest. Dit zijn de woorden van Yeshua over liefde. Jeremia 31: 31-33 Nederlandse Bijbels. CJB 30-32. Nu terug naar mijn opbouw.

Maar ook Noah krijgt geen uiterlijk geschreven wetten waaraan hij en zijn familie zich aan moeten houden. Zijn hart was namelijk met onze Schepper, dus de liefde en regels voor liefde was met hem, daarvoor hoeft hij niet nog eens een uiterlijk geschreven wet voor te krijgen. Maar al snel werkt die ene blokkade weer door op de mens en de mens vervalt steeds verder weer in anti liefde. Onze Schepper geeft duidelijk aan dat Hij nooit meer een zondvloed zal laten plaatsvinden, dus het stapelt zich meer en meer op. Op een gegeven moment zijn woorden niet genoeg meer. Want woorden vanuit onze Schepper die geheel Liefde is, kan alleen woorden spreken tot een hart die ook liefde bezit. Tegen een hart die geen of weinig liefde meer heeft, zelfs al bij een gemiddelde blokkade, kan Hij niet spreken. Niet omdat Hij dat niet wil, maar omdat de mens in zijn hart een blokkade heeft opgebouwd om zijn eigen tempel/hart, waardoor het voor onze Schepper onmogelijk is om deze blokkade te omzeilen. Natuurlijk is bij Hem alles mogelijk, maar dat betekent wel ogenblikkelijk de dood van zo’n persoon waarbij deze blokkade opgeheven wordt. Hoe moet het dan verder, hoe moet de mens dan Zijn Woord kennen en onderhouden? Juist, door uiterlijk geschreven woorden en regels te geven. Dit gebeurd pas op het moment dat het volk van Israël dusdanig op de geestelijke afgrond staat, dat geschreven wetten nog de enige uitweg is om daadwerkelijk in de afgrond te vallen. Dit betekent beginnen vanaf punt 0, vanaf dag 1. Hij moet het volk letterlijk uitleggen wie Hij is, wat Hij wil. Het gaat zelfs zo ver, dat Hij hen alles moet leren, wanneer te zaaien, oogsten, hoe gerechten klaar te maken, hoe zich op te stellen tegenover je medemens, hoe het priesterambt uitgevoerd moet worden, echt alles! Zo ver was de mens al afgedwaald van zijn ware zuivere geestelijk leven! De mens moest opnieuw leren leven.

Kijk eens naar een klein kind. Geef je een klein kind alle ruimte om te doen en laten wat het wil? Nee, die geef je eerst huisregels en op latere leeftijd kan een kind ook begrijpen wat er met die huisregels bedoeld is, ziet de liefde daarvan in en kan dan in vrijheid verder groeien naar een grotere liefde. Een beter voorbeeld is er niet.

Om te beginnen geeft Hij een belangrijke regel. Na 6 dagen werken moet je 1 rustdag nemen die geheel in teken staat tot je Schepper. Waarom is deze regel ingevoerd? Omdat het volk niet 6 dagen werkte, maar 7 dagen in 1 stuk door. Voor geestelijke behoud is het strikt noodzakelijk om minimaal 1 dag je volledig te richten tot je Schepper. Doe je dat niet, dan val je geestelijk steeds verder en verder. Voedselwetten, waarom zijn die gegeven? Omdat niet alle voedsel voor de mens bedoeld is. Vroeger toen de mens wel zuiver leefde, wist ieder mens dit. Ook één van de redenen van de hogere leeftijden die toen voorkwamen. Als je voedsel eet die geestelijk niet zuiver is, wordt je geestelijk gezien zelf ook weer onzuiver. Dat was toen zo en dat is nu nog zo. Christenen zeggen dat de wetten opgeheven zijn en dus stouwen ze alles maar naar binnen. Maar als vroeger varkensvlees onzuiver was, dan is dat nu nog zo. Het dier is geen ander dier geworden. Kortom, het heeft een reden waarom Hij deze regels heeft gegeven. Deze regels zijn zeker niet opgeheven, want ze zijn voor onze eigen lichamelijke, maar nog meer voor onze geestelijke gezondheid.

Ik heb een voorbeeld gegeven van een klein kind. En juist dit voorbeeld wil ik meenemen om het verschil aan te tonen van vroeger tijdens het Oude Verbond en nu tijdens het Nieuwe Verbond, want daar ligt het knelpunt tussen de christenen en de messiaans belijdende. Christenen zeggen dat via Paulus de Torah opgeheven is, maar dat heeft Paulus nooit gezegd. Dat maken ze er zelf van. Paulus heeft wel gezegd dat wij geen kinderen meer zijn en in deze vorm zijn wij niet gebonden aan de wet, als zijnde een kind. En dat is een groot verschil! Maar als jij jouw ouders bezoekt, ga jij dan alle regels aan je laars lappen en handel je geheel tegen deze regels in? Nee, dat doe je normaal gesproken niet. Christenen dus wel. En daar ligt het verschil. Mensen die bij deze wet blijven als zijnde een kind, worden nooit vrij en volwassen in geestelijk opzicht. Mensen die alle regels aan hun laars lappen, veel onrein voedsel tot zich nemen en allerlei feestdagen verzinnen buiten de gegeven feestdagen voor onze Schepper om, puur om hun genotzucht te bevredigen, vallen steeds dieper in een geestelijke afgrond. En dat is wat nu al 2000 jaar lang gebeurt. We hebben aan de ene kant mensen die doen en laten wat ze zelf willen, want we zijn toch vrijgesproken van zonde en de wet. Aan de andere kant zijn er mensen die stipt de wet opvolgen, want door het stipt opvolgen van deze regels geven wij aan liefde voor onze Vader te hebben. Dat gaat zelfs zo ver, dat het beschouwd wordt als een doodzonde als je niet aan deze regels gehoorzaamd. Met andere woorden prefereren zij het leven van een slaaf, terwijl juist dit slavenleven opgeheven is. Maar dit is dus absoluut niet te verwarren met het opheffen van de Torah zelf!! Je kunt niet zeggen je Vader met geheel je hart lief te hebben, met daarbij in het achterhoofd dat als je zijn strenge regels niet opvolgt, je een doodzonde begaat. Daar zit geen liefde in. Liefde zit in het zien van het nut van deze regels en ze dan opvolgen omdat je deze nut, die geheel gebaseerd is op liefde, op te volgen. Maar daarbij moet je wel volwassen worden, want een klein kind kan het nut van deze regels niet zien.

Met andere woorden; als je geestelijk ver verwijderd bent van een zuiver geestelijk leven, ( dus nog kind bent ) is het raadzaam om voor jezelf strikt de gegeven regels op te volgen om zodoende steeds meer van je materiële leven af te keren en terug te keren naar een geestelijk leven. Sta je op dit omslagpunt, dan kun je de gegeven regels begrijpen als zijnde wijze regels. Wij zijn niet geschapen om onwetend en blind te blijven, zoals een kind dat is. Zondig je tegen de regels als kind zijnde, dan wordt je gestraft. Zondig je tegen de regels als volwassen zijnde, dan wordt je liefdevol berispt, totdat je zo ver gaat in de zonde, dat je weer terug bent bij af en wordt je weer gestraft. Want nogmaals, een volwassen leven is geen vrijbrief om alles maar tot je te nemen! In Galaten 4 wordt ook gesproken over erfgenaam. Wat voor een erfgenaam van onze Schepper ben je, als je de gegeven regels aan je laars lapt? Wat voor een begrip heb je dan van deze gegeven regels en hoe kun je dan als erfgenaam optreden zonder deze begrip? Begrijp wel dat met erfgenaam het volledig over kunnen nemen van je vaders taken mee bedoeld wordt. Maar zou jouw vader jou als erfgenaam willen hebben, als je volledig alle regels gegeven door hem volledig aan je laars lapt en zelf doet wat je zelf wilt……?

Kies je voor een leven als kind zijnde, dan kies je ook voor het oordeel van onze Vader over dit leven. Kies je voor het leven als volwassen, los van de kind/slaven banden, dan wordt je beoordeelt op je liefde die alleen in vrijheid kan nestelen en groeien. En als jij door het eten van onrein voedsel zelf ook onrein wordt en door dit onrein worden ook onrein handelt, dan kan ik je verzekeren dat je ook op die manier beoordeeld wordt. En zo is de cirkel weer rond. Dit onderwerp moet niet lichtvaardig opgevat worden, zeker niet in deze eindtijd. Vandaar mijn ruime aandacht hiervoor, wat resulteert in toch weer een wat langere verhaal dat ik had gewild…..Het zij zo.