Ik hoor vaak dat christelijke gemeentes het Oude Verbond
eigenlijk verwerpen. Zo van, Yeshua is gekomen en dus hoeven we niet meer te
kijken naar het Oude Verbond. Yeshua is onze redder en verder niemand. Hij is
voor onze zonden gestorven, dus waarom zullen wij dan nog de mitzvot ( leefregels,
door christenen betiteld als wet ) strikt volgen? Maar, zeg ik dan, hier een
uitspraak van Yeshua zelf; “Denk niet dat Ik gekomen ben om de Torah of de
profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om deze af te schaffen, maar om te
completeren.” ( Mt 5:17 ) Vervullen is ook een juiste vertaling. Dus dat gaat
niet op. En als dat niet opgaat, wil ik daar meteen gebruik van maken of we
misschien ook een geestelijke boodschap voor onze tijd kunnen vinden in het
Oude Verbond. En laat ik nou net iets ‘leuks’ gevonden hebben in B’midbar (
letterlijk in de woestijn, bij ons bekend als Numeri ) 2. Hier worden de 12
stammen van Isra’El verdeeld om de tent der samenkomst heen met de Tabernakel erin.
Nu zal je misschien afvragen wat daar ooit voor een geestelijke boodschap uit
kan komen bij een paar stammen die zijn eigen plaats toegewezen krijgt? Maar ik
ga het toch proberen. Je leest hier dat er in totaal 4 plekken zijn om de tent
der samenkomst. Deze 4 plekken is logisch verdeelt tussen Oost, Zuid, West en
Noord. Waarom logisch, dat lees je straks wel. Elk van de 4 plekken worden 3
stammen aan toegewezen met elk 1 hoofdstam. Nu ga ik bij de eerste 3 plekken
alleen de betekenis van de hoofdstam noteren en bij de laatste plek in het
noorden alle 3 namen met hun betekenis. In die tijd betekende een naam nog eens
iets, het zegt iets over het karakter, doel of manier/reden van geboorte van zo’n
persoon.
De hoofdstam in het oosten, waar de zon opkomt, is de stam
van Y’hudah ( Juda ). Deze naam betekent; eren of loven, op een liefdevolle
deemoedige manier. De hoofdstam in het zuiden, waar de zon op zijn hoogste punt
staat en volledig licht geeft, is de stam van Re’uven ( Ruben ). Deze naam
betekent; zie, een zoon! De hoofdstam in het westen, waar de zon ondergaat, is
de stam van Efrayim ( Efraïm ). Efrayim is een zoon van Yosef en heeft de
stamrecht van Yosef gedeeld met zijn broer M’nasheh. Efrayim is de jongste
zoon, maar Isra’El ( Ya`akov ) heeft de jongste zoon voor de oudste zoon
gezegend. Vandaar dat Efrayim de hoofdstam is van deze kamp. En dan de
betekenis van Efrayim. Dat is ‘vrucht’ of misschien beter gezegd ‘vruchtbaar/vruchtdragend’.
Yosef noemde zijn zoon namelijk zo, omdat God hem vruchtbaar, of vruchtdragend
heeft gemaakt in het land van zijn ongeluk. In feite dus gezegend met een goede
vrucht.
Dan de laatste kamp op een plek waar de zon zich niet begeeft. Daar is de hoofdstam Dan. Dan betekent dan ook ‘hij oordeelt’. De overige stammen hierin is Asher ( blij ) en Naftali ( mijn worsteling, mijn strijd ). Asher komt meer uit trots. De slavin van Le’ah, Zilpah kreeg deze zoon als tweede zoon, nadat Le’ah dus geen kinderen meer kreeg van Ya`akov. Vervolgens zegt ze dus dat andere vrouwen dan zullen zeggen dat zij blij is. Dus vanuit trots. Mijn worsteling of mijn strijd zegt denk ik wel genoeg. Dit zijn dus de 12 stammen die om de tent der samenkomst heen zitten. Daarna heb je nog de stam van L’vi’im ( Levi ) die aangesteld is als beheerder van de Tabernakel. Sterker nog, er staat in hoofdstuk 1 al dat als er iemand anders dan de stam van L’vi’im zich bemoeit met de Tabernakel, ter dood gebracht moet worden. Dus eigenlijk zijn het in totaal 13 stammen, waarvan stam 13 niet meegeteld wordt, die van L’vi’im. De betekenis van L’vi’im komt ook weer overeen met dit scenario, namelijk ‘verbinding’. Verbinding met God in dit geval via de Tabernakel van de getuigenis. Deze verbinding is dan ook de wedergeboorte.
Dan de laatste kamp op een plek waar de zon zich niet begeeft. Daar is de hoofdstam Dan. Dan betekent dan ook ‘hij oordeelt’. De overige stammen hierin is Asher ( blij ) en Naftali ( mijn worsteling, mijn strijd ). Asher komt meer uit trots. De slavin van Le’ah, Zilpah kreeg deze zoon als tweede zoon, nadat Le’ah dus geen kinderen meer kreeg van Ya`akov. Vervolgens zegt ze dus dat andere vrouwen dan zullen zeggen dat zij blij is. Dus vanuit trots. Mijn worsteling of mijn strijd zegt denk ik wel genoeg. Dit zijn dus de 12 stammen die om de tent der samenkomst heen zitten. Daarna heb je nog de stam van L’vi’im ( Levi ) die aangesteld is als beheerder van de Tabernakel. Sterker nog, er staat in hoofdstuk 1 al dat als er iemand anders dan de stam van L’vi’im zich bemoeit met de Tabernakel, ter dood gebracht moet worden. Dus eigenlijk zijn het in totaal 13 stammen, waarvan stam 13 niet meegeteld wordt, die van L’vi’im. De betekenis van L’vi’im komt ook weer overeen met dit scenario, namelijk ‘verbinding’. Verbinding met God in dit geval via de Tabernakel van de getuigenis. Deze verbinding is dan ook de wedergeboorte.
Zoals je hier ziet is deze volgorde niet verwonderlijk. Het
geeft aan hoe de mens zelf tot zijn innerlijke geest moet komen, waar de zon
schijnt en waar niet. Als je dit alleen leest alsof letterlijk een aantal
mensen op een bepaalde plaatst gezet wordt zonder enige betekenis, dan mis je
de hele boodschap. Alleen in deemoedige liefde door God te eren en te loven kom
je bij de hoofdstam terecht en komt er licht in je eigen hart en geest. Om te
begrijpen wat dit inhoud, kom je bij de woorden van God. Zie, een zoon! Dit is
het volledige licht wat ons gegeven is! Dit is dus ook nog eens profetisch
wijzend naar Yeshua. In de zonsondergang vinden we weer de deemoed, de
nederigheid en nu alles een volledig licht heeft gekregen, kan de mens deze
verder vrucht laten dragen in zijn innerlijk om tot volgroeiing te komen. Maar
in het noorden, waar de zon zich niet bevind en waar dus ook geen vruchten te
vinden zijn, dan alleen die van het kwaad, is in het oordeel, trots en strijd.
Om daar uit te komen, zou je zelf moeten strijden met je innerlijk om weer op
het juiste pad te komen.
Als een werelds denkend mens gevraagd wordt de 4 streken van
de aarde te noemen, dan zal deze vaak beginnen bij het noorden. Een kompas
wordt ook gebruikt t.o.v., het noorden, terwijl het zuiden toch ook echt een
optie is. Ook dit vind ik wel kenmerkend voor een verschil tussen werelds
denken en denken vanuit de geest. De wereld begint bij de duisternis en zou een
eerste licht moeten krijgen. Maar de wereld krijgt deze alleen door zelf naar
het licht te gaan, door zelf een eerste zonsopkomst in zich te creëren, zoals
ieder mens op zich ook moet doen. Doet een mens dat niet, dan blijft het woest
en ledig in het hart van de mens en de duisternis op het aanblik van de afgrond
wordt steeds dieper en dieper en dieper. De levend gevende Adem van God kan
zich niet vermengen met een woest en ledig hart, er zou echt eerst licht moeten
komen. Dit licht komt met liefde en alleen met liefde, zoals de belangrijkste leefregel
in Mt 22:37-40 helder aangeeft en ook al aangegeven is in het Oude Verbond in
Deuteronomium 6:5.
Ik zou ook nog wel wat met de getallen kunnen doen, maar
voor een blog is dit weer genoeg. Dus verwerp het Oude Verbond niet zo snel, er
staan zeer veel nuttige dingen in voor het behoud van je geestelijke leven.
Yeshua is voor onze zonden lichamelijk gestorven ja, maar dat is geen vrijbrief
voor een geestelijk leven. Als in het hart geen liefde en licht is ( ware
liefde en licht ), kan een geestelijk leven zich absoluut niet nestelen en
ontwikkelen. Ik ben bang dat dit heel veel mensen gemakzuchtig vergeten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten