Drie-eenheid

Het is soms verbazingwekkend wat taal allemaal niet teweeg kan brengen. Ik zit me al vaak af te vragen waarom er steeds gesproken wordt over ‘de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’. Want als je dit zo bekijkt, dan kun je inderdaad de interpretatie hebben van 3 verschillende individuen. In dit geval 3 goden. Maar is dit wel zo? Is dit wel juist vertaalt? Als ik alleen al even ‘de Heilige Geest’ erbij pak en dan ook de tekst erbij pak van een Joods georiënteerde Bijbel, dan zien we daar staan ‘Ruach Hakodesh’. Ruach betekent zo goed als ‘adem’ en Kodesh betekent ‘heilig’. Ruach heeft trouwens wel meerdere betekenissen, het is wat breder dan de vertaling die wij kennen als ‘geest’. Je zou het bijvoorbeeld kunnen vertalen als ‘adem van het Heilige’. Dit kun je ook weer terug vinden in Genesis 2:7, waarin staat dat God ademde, of Hij blies zijn adem door de neusgaten van Adam, zodat Adam een levend wezen werd. Deze adem van het Heilig, of misschien kun je wel zeggen ‘Heilige adem’ of misschien ook wel ‘adem van God’ wordt dus vertaald naar Heilige Geest. Wat is hier het ‘risico’ van? Juist, de Heilige Geest zien als een apart individu binnen God. Want als men spreekt over een geest, dan spreken we al snel over 1 individu. Maar als je spreekt over een bepaalde handeling of eigenschap of in dit geval naar ‘adem’, dan ligt dat al snel anders. Een adem die woorden draagt; ‘er zij’ en er was. Dit is de Wil van God. Bij de schepping zweeft Zijn Wil boven de wateren, vanwege het woest en ledige. Er was geen verbinding. Gods Wil kan namelijk niet opgedrongen worden, deze moet steeds beetje bij beetje eigen gemaakt worden door de mens zelf, om de mens zijn eigen wil over te laten gaan in Gods Wil. Pas na de zesde dag is dit geschied en is de wil van de mens geheel verboden en 1 met Gods Wil. Met Gods orde. Dit kan alleen door liefde, want liefde is vrijheid, dwang is geen liefde. Vandaar Zijn Wil zwevend. Zijn Wil is namelijk leven en pas door de adem van God is leven gekomen in Adam. In de orthodoxe Joodse Bijbel wordt er ook niet gesproken over de ‘geest van God’ maar over de ‘Ruach Elohim’. Elohim is een andere benaming voor God, dus het is absoluut niet iets buiten God. De Adem van God die leven geeft door te zeggen ‘er zij’ zweefde over de wateren. Je ziet overal de vertalingen naar ‘geest’, alsof dat iets totaal anders is, buiten het Goddelijke of menselijke om. Maar dat is niet zo. Geest is het leven zelf, materie niet! In Gods Wil zit leven, in Gods Woord zit leven, in Gods Liefde zit leven en ga zo maar door. Echter in dit leven zitten verschillende eigenschappen en daar wil ik eigenlijk naar toe. Als je naar de regenboog kijkt, kijk je dan naar 1 regenboog, of kijk je naar zeven verschillende kleuren die zich wonderbaarlijk met elkaar vermengen? Ik kijk naar 1 regenboog! Hetzelfde met God, gezien ook Openbaring 1:4 waar in het CJB vertaald wordt naar zevenvoudige geest i.p.v. zeven geesten. Weliswaar heeft een regenboog zeven kleuren, maar als je 1 kleur wegneemt en elders plaatst, dan kun je niet meer spreken over een regenboog. Hetzelfde is dit met God Zelf. Als je 1 eigenschap of deel van God afscheid, dan kun je niet meer spreken over één volledige oneindige God.

Laten we nu kijken naar de Zoon.

Als een echtpaar een kind krijgt van het mannelijke geslacht, dan noemen wij dat een zoon. Maar is dit wel correct? Ik zeg van niet. In het Hebreeuws denken wordt ‘zoon’ gelijk gesteld aan ‘erfgenaam’. Je kunt echter pas een erfgenaam genoemd worden, nadat je een bepaalde geestelijke leeftijd hebt bereikt; dus als je in staat bent om de volledige taken van je vader over te nemen. Ik heb dit al eens eerder in een artikel aangehaald en daarmee ook Galaten 3 vanaf vers 26 tot aan 4:7, waar velen lichtvaardig over denken, maar helemaal niet lichtvaardig opgevat moet worden! Je leest hier duidelijk dat je niet eerder een zoon of erfgenaam bent dan tot je in eenheid bent met Yeshua! In eenheid zijn met Yeshua betekent niet alleen geloven in Yeshua. Dit betekent je leven zo te leven zoals Yeshua dat deed in liefde voor je naasten en je liefde tot God boven alles. Yeshua dus aankleden, zoals dat hier omschreven wordt. Christenen zullen ongetwijfeld het laatste deel aanhalen, waarin staat dat door de komst van Yeshua iedereen een zoon of dochter van God is en dat wij geen slaven meer zijn. Maar ho, lees dan ook even nog verder en wel tot aan vers 11! Dan lees je duidelijk dat het heel goed mogelijk is dat je jezelf weer slaaf kunt maken; jezelf een kind kunt maken en dus op dat moment geen erfgenaam meer te zijn! Je hoeft niet ver te kijken om te constateren dat de huidige mens erg ver van deze eenheid vandaan staat en dus zijn wij daadwerkelijk overgeleverd aan de natuur/wereld geesten, zonder dat we daar maar iets aan kunnen doen. Zolang wij niet deze eenheid bereikt hebben, zijn wij nog steeds kinderen! Dit zie je heel makkelijk terug in het natuurgeweld, epidemieën onder mensen, maar ook onder dieren, ja zelfs onder planten!!! De natuur om ons heen valt met ons mee. Dat kan ook niet anders. Zonder eenheid met Yeshua blijf je een slaaf van de natuur, i.p.v. dat je de natuur in onderworpenheid hebt. ( Genesis 1:28, Mattheus 14:31, Mattheus 21:21 ) Later kom ik hier nog kort op terug. Materie is niet de gelijkenis van God, anders zouden we God in Zijn oergrond moeten kunnen zien. Yeshua toont heel duidelijk aan dat voor de geest de materie in onderworpenheid is en dat diegene die volledig gelooft en vertrouwen hebben in Yeshua, dat daarvoor ook de materie in onderworpenheid is. Maar iemand die Yeshua wel gelooft, maar niet in eenheid is in liefde, zal niet veel bereiken in de natuur en zinken als een baksteen als deze probeert over water te lopen. Daar zit echt een groot verschil in en moet niet ligt opgevat worden!

Nu werd Yeshua meteen de Zoon van God genoemd. Met andere woorden, Hij was meteen bij geboorte al in staat de taken van Zijn Vader geheel over te nemen. Hij had deze geestelijke rijpheid al, getuige ook Zijn uitspraak in Johannes 8:58

Yeshua zei, “jazeker! Voordat Abraham bestond, Ik Ben!”

In Johannes 1 wordt het helder wat deze Zoon is, namelijk het Woord van God. We hebben nu dus al de bekende Heilige Geest als Adem van God; we hebben de Zoon nu als het Woord van God. Nu blijft er nog 1 over en dat is de Vader.

De Vader wordt vaak aangezien/aangeduid als God of als Godheid. Ja, niet verwonderlijk dat je dan een drie-eenheidsleer krijgt. Maar dat is in dit geval niet zo, er wordt gewezen op een bepaalde deel van God, namelijk de Vader. Net zoals met de Zoon gewezen wordt naar een bepaalde deel van God, namelijk Gods Woord/Wijsheid. Gods Woord staat niet los van God, het is een deel van God, zoals onze woorden ook niet los staan van ons. Waar staat de Vader voor? Ik zal een Bijbel vers aanhalen. Ik vertaal wel weer vanuit CJB, want de Nederlandse vertalingen laat een klein belangrijk gedeelte weg. Sterker nog, tot nu toe heb ik deze vertaling alleen maar in het CJB gezien. Maar deze vertaling geeft mij wel de gelegenheid om uit te leggen wat ik bedoel.

1 Johannes 4:7-8

Geliefde vrienden, laten wij liefde voor elkaar hebben; want liefde komt vanuit God; en ieder die liefheeft heeft God als zijn Vader en kent God. Diegene die niet liefhebben, kennen God niet; want God is liefde.

In de andere vertalingen kom ik steeds tegen dat ieder die liefheeft geboren is uit God. En omdat diegene geboren is uit God, kent hij God. Ik kan begrijpen dat als er over een vader gesproken wordt, dan wordt er ook gesproken over kinderen. En dus kan ik deze vertaling wel begrijpen en zeker omdat het in praktisch iedere vertaling zo staat. Maar dan heb ik wel 2 aanmerkingen. Op het moment dat jij geboren wordt, ken je dan al je ouders? Het antwoord daarop is heel simpel ‘nee’. Oké, iemand die liefheeft en die zijn hele leven compleet leeft in liefde, daarvan kun je zeggen dat deze opnieuw geboren is in liefde, de wedergeboorte uit Johannes 3, het gesprek met Nicodemus. En bij deze wedergeboorte komt ook kennis, waardoor je ook duidelijk kunt opmaken dat er eerst liefde moet komen en vanuit deze liefde de juiste en ware kennis. Kennis vergaren vanuit een onjuiste liefde geeft ook onjuiste kennis! Hier ook nog even terugkomend op Genesis 1:28 Mattheus 14:31 en Mattheus 21:21. Op jezelf ben je niet veel in staat. Maar in eenheid met Yeshua alles en dat is dan ook de wedergeboorte. Dus iemand die niet kan zeggen tegen een berg ‘ga en werp uzelf in de zee’, of over water kan lopen, is in geen geval wedergeboren. Ook met deze wedergeboorte wordt omgegaan alsof het niets betekent. Wedergeboorte wordt nu uitgelegd voor een bekering naar een bepaalde geloof in Yeshua, terwijl een eerste geboorte naar een bepaalde richting in geen geval kennis geeft, zoals ik net al omschreven heb! Op het moment dat jij je bekeerd naar Yeshua maak je een eerste stap en van daaruit groei je naar de eenheid toe door de werken van liefde. Geloof je in Yeshua, maar handel je niet in de werken van liefde, dan zal je altijd blijven staan op je eerste scheppingsdag! Nu weer terug naar 1 Johannes 4:7.

Dus ik zeg ook helemaal niet dat deze vertaling geheel onjuist is. Maar aan de andere kant, wat wel in het CJB duidelijk naar voren komt in deze vers 7, is dat de kennis tot God de kennis is als God als zijn Vader, die dus Liefde is. En daar kan ik wel wat mee! Want nu kom je op het volgende; dat met de Adem van het Heilige, of Adem van God Gods Wil draagt, de Zoon het Woord van God Zelf is en de Vader de Liefde van God is. Als je het op deze manier bekijkt, kan er nooit, maar dan ook nooit sprake zijn van God met verschillende persoonlijkheden, of 3 verschillende goden die samen 1 God maakt. Want als je in de spiegel kijkt, zie je ook 1 persoon die een eigen liefde heeft, een eigen woord heeft en een eigen wil heeft. Die kun je ook niet scheiden. Vaak is iemand ook in zichzelf in overleg door te zeggen; ‘wat zullen we doen’. Op het moment dat je dit zegt ben je zelf ook daadwerkelijk in twist met jouw wijsheid en jouw liefde en de beslissing die daaruit voorkomt, waardoor je daadwerkelijk handelt, is jouw wil. En aangezien in God alles perfect is in alle vormen, kan Hij ook daadwerkelijk zeggen: ”Laten Wij mensen maken naar Ons evenbeeld….”. Wat je hier ook op uit kan maken en wat niet geheel onbelangrijk is, is dat Yeshua vaak gezegd heeft dat niet Zijn wil geschiedde, maar de wil van de Vader. Dus niet de Wijsheid staat op nummer 1, maar de Liefde. En dat ook wij onze liefde boven onze wijsheid moeten plaatsen. Onze zuivere liefde wel te verstaan in deemoed, niet onze eigenliefde in hoogmoed……

Yeshua noemde God altijd Zijn Vader, wat letterlijk in zou houden dat Yeshua een aparte individu is buiten God. Daar ben ik het dus niet mee eens. In mijn mening wijst Yeshua hier op Zijn Liefde. Hoe vaak heeft Yeshua niet gezegd; Ik en de Vader zijn 1, of de Vader in Mij? Kijk eens naar Johannes 14:9 waarin Yeshua duidelijk laat weten aan Filippus dat wie Hem gezien heeft ook de Vader gezien heeft, want de Vader leeft in Hem, is dus niet buiten Hem. Je kunt toch moeilijk zeggen dat als de Vader een aparte individu is, dat je toch de Vader ziet als je de Zoon ziet? Een nog ander ‘probleempje’ die mee komt kijken en waardoor de drie eenheidsleer erg goed uitkomt, is het volgende: ‘Je kunt God niet zien en leven tegelijk’. Dat klopt, dat kun je nog steeds niet. Sterker nog, als iemand die hier op aarde geleefd heeft en in dit leven de woorden van Yeshua opgevolgd heeft, overgaat naar het geestenrijk en daar als een engel verder leeft, dan zou dit individu zichzelf ook niet in zijn volledige engel gedaante aan ons kunnen tonen, zonder dat wij daardoor verblind raken. God in Zijn geestelijke oergrond kan nooit aanschouwd worden, maar in een aangetrokken ‘jas’ die ook mee vergeestelijkt is, is dat wel mogelijk.

En dat maakt dus het grote verschil. De Vader, de Zoon en de Heilige Geest maakt het heel gemakkelijk om een drie-eenheidsleer te krijgen. De Liefde, het Woord/Wijsheid en de Wil van God maakt het vrijwel onmogelijk om een drie-eenheidsleer te krijgen. Als we dan Mattheus 28:19-20 erbij pakken, dan zien we al heel wat anders. Ik vertaal weer vanuit CJB met dus wel de gemaakte verklaringen toegevoegd;

Daarom, ga en maak mensen vanuit alle natiën een ‘talmidim’, hun onderdompelen in de realiteit van de Liefde van God, het Woord van God en de Wil van God en leer hen te gehoorzamen alles wat ik u geleerd heb.

Nu wil ik ook hier 2 opmerkingen maken. Ik ga niet nog een keer het onderdompelen of dopen verhaal aanhalen, dat heb ik al gedaan in mijn artikel Wet of Liefde. Ten eerste is een talmid een leerling van een leraar en wel zo, dat deze leerling alles overneemt van zijn leraar en geheel zijn leven hieraan wijdt. Het is geen simpele paar uurtjes in de schoolbanken met heel veel vrije tijd erdoor heen! Dit moet niet lichtelijk opgevat worden. Yeshua zegt dit ook alleen tegen Zijn apostelen die dag in dag uit de gehele tijd aan Yeshua’s zijde bleef gedurende de tijd dat Yeshua rondtrok en het volk leerde over Gods Woord. Tegen hen heeft Hij dit gezegd, omdat zij Gods Woord kenden. ( Mattheus 28:16-20 ) Ik kan met 100% zekerheid zeggen dat er veel maar dan ook veel meer gezegd en gesproken is dan alleen in de evangeliën verteld wordt. Kijk maar naar Johannes 21:25. Alleen daarom al is Mattheus 23:8 ook zo belangrijk. Maar als je nu kijkt is het ontelbaar hoeveel leraren er zijn. Dit kan ook niet anders, omdat velen mensen wel de Bijbel thuis hebben staan, maar geen behoefte hebben om zelf op onderzoek uit te gaan en het dus laten vertellen door leraren wat er in de Bijbel staat. Je kunt echter alleen een leraar zijn als je volledig bekend bent met de leer van Yeshua. Yeshua heeft deze woorden dan ook niet voor niets alleen gezegd tegen Zijn 11 apostelen en tegen de rest zegt Hij; “maar jullie mogen jezelf geen ‘Rabbi’ noemen; want jullie hebben één Rabbi, en jullie zijn allen elkaars broeders”. Vers 9 is trouwens ook een leuke, maar dat is eigenlijk heel Mattheus 23 die niet alleen geldt voor die dagen, maar ook voor de huidige tijd.

In het Nieuwe Verbond staat alleen het noodzakelijkste, het belangrijkste, het zaad die wij in onze harten op moeten nemen en moeten laten ontkiemen tot goede vruchten. Alleen liefde kan dit doen en zoals eerder gezegd, vanuit deze liefde komt ook meer geestelijke kennis. Dat liefde veel meer teweeg brengt dan wereldse wijsheid, kun je makkelijk begrijpen door zelf een bepaalde liefde voor iets te hebben. Hoe meer liefde je hebt voor een bepaald iets, zoals een bepaalde hobby, hoe meer je er ook van af weet. Zelfs de wereldse leer geeft dit aan, door tegen jezelf te zeggen jezelf enthousiast te maken voor een bepaald doel en doe je dat, dan zal dat doel ook bereikt worden! Dat heb ik zelf persoonlijk ook ervaren door een klein tijdje als assistent bedrijfsleider gewerkt te hebben d.m.v. een zelfstudie naar praktische psychologie. Dit was voordat ik gelovig was geworden. Dat deze vorm van liefde een tijdelijk liefde is, dat heb ik ook ondervonden. Maar de liefde voor Yeshua is niet tijdelijk, die is eeuwig en het is wijs deze liefde na te streven dan te streven voor een liefde die ophoudt te bestaan zodra een bepaald doel bereikt is of verdwijnt. Kijk eens om je heen, hoeveel tijdelijke liefde zie je wel niet en hoe lang houdt deze stand? Er zijn meer dan genoeg voorbeelden waarin je kunt zien dat de liefde voor de wereld op wat voor een manier dan ook, nooit stand houdt maar eens eindigt!

Zonde

Romeinen 5 vanuit CJB en OJB. Ik meng hier even in vertaling;

12 Zo moet het begrepen worden: het was door één persoon dat de zonde in de wereld kwam en door zonde, de dood; en op deze manier werd dood overgebracht op alle nakomelingen van Adam, aangezien iedereen zondigt. 13 Vóór de tijdsperiode van de Torah, was de zonde in de wereld. Maar zonde werd niet aangerekend ( geen doodstraffen ) in afwezigheid van de Torah. ( Geen Torah, geen verbreking van de Torah, geen doodstraf )

Hoe kan het ook anders? Als er nog geen geschreven Torah is, hoe kan iemand gewezen worden op de Torah en daardoor de straffen krijgen vanuit de Torah, als er nog helemaal geen Torah is? Maar we gaan verder;

14 Niettemin, de dood regeerde vanaf Adam tot aan Mozes, zelfs voor diegene wiens zonde niet gelijk was aan de ongehoorzaamheid van Adam aan een direct gegeven gebod.

De dood begon dus met Adam door de val en door deze val werd de kiem gelegd in al Adam ’s nakomelingen, waardoor de nakomelingen hun leven niet volledig konden beginnen met een zuivere ziel, maar met een ziel waarin een kiem van zonde was ingelegd door de val van Adam. Deze kiem van zonde is de dood. Maar wat je hier ook leest, is dat er daadwerkelijk een leefregel aan Adam gegeven is! Maar wat is het verschil tussen de leefregels vóór de tijdsperiode van Mozes en de leefregels tijdens en ná de tijdsperiode van Mozes? De mensen hebben via Mozes geschreven leefregels gekregen op stenen tafels. De regels vóór de tijdsperiode van Mozes waren regels direct ingelegd in het hart van de mens. Regels van liefde. Als we vers 14 afmaken;

In deze, Adam is de voorloper van de ene die komen zou.

Die ene is Yeshua. Wat is er met de komst van Yeshua voorspelt?

Jeremia 31: 33-34

“Ik zal mijn Torah naar hun toebrengen en in hun harten schrijven; Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn. En zij zullen niet meer hun naasten beleren, ‘ken Adonai’, want allen zullen Mij kennen, van de minsten tot aan de grootsten. Want Ik zal hun goddeloosheid vergeven en zal hun zonden vergeten.”

Ook een profetie uit Ezechiël 36 vanaf vers 26;

“Ik zal u een nieuw hart geven en breng een nieuwe geest in u; Ik neem de stenen hart uit uw vlees en geef u een hart van vlees. Ik zal mijn Geest in u brengen, zodat u zal leven volgens Mijn wetten, mijn regels zal respecteren en gehoorzamen.”

Die stenen tafelen waarin God Zijn leefregels heeft opgeschreven was toen ten tijde van Mozes een noodzakelijkheid, omdat het hart van het volk ook als stenen waren! In deze 2 verzen geeft God duidelijk aan dat de Torah opnieuw in het hart van de mens geschreven gaat worden, niet uiterlijk op koude stenen tafelen. Daarvoor geeft God een nieuwe geest in ons, haalt onze stenen hart uit ons en geeft ons weer een zachte hart van vlees waar de Torah ingeschreven kan worden. Dit kan alleen liefde doen, om van een stenen hart een zachte vleselijk hart te maken. En toch, velen gelovigen, maakt niets uit wat voor een geloof, maar velen leven hun leven geheel gebaseerd op nog steeds dezelfde stenen tafelen. Ze willen niet een zachte hart, maar een stenen hart die hun koud verteld hoe te leven en leef je niet zo, dan is de doodstraf meteen daar, wordt je verdoemd naar de hel of ben je zelf geheel en al duivels. Waarom zou toch de wederkomst voor deze tijd voorspelt zijn…..Zitten wij nu niet op dezelfde afgrond als waar eens het vroege volk Israël stond, waardoor de stenen wetten moesten komen? Maar aangezien de stenen wetten al gegeven zijn, omdat de mens de liefde in hun hart niet meer konden begrijpen, zal deze tweede komst wel een heel andere zijn dan de eerste komst die de liefde teruggebracht heeft onder de mensen, als een duidelijke uitleg van de stenen Torah.

De vervulling van de Torah door Yeshua, want Hij is ook de Torah Zelf, het Woord van God, is niet bedoeld om de vroegere Torah af te schrijven, maar om duidelijk te maken wat er met de Torah bedoeld wordt. Maar ga jij maar eens met een wetgeleerde praten en dan wel over het grootste gebod van liefde uit Mattheus 22:37-40 en vragen wat daarmee bedoeld wordt. Het antwoord wat je krijgt is het volgende; ‘de wetten op de stenen tafelen moeten stipt opgevolgd worden, want dat is een teken van liefde voor God. Je medemens moet je wijzen, nee, terechtwijzen als deze de wetten niet opvolgt, want dat is naastenliefde’….. Zucht….

Met andere woorden, je komt er geen stap mee verder. En kijk wat daar allemaal uit voort komt. Zeker geen liefde. De ene gemeente vervloekt de andere, omdat ze elkaar terechtwijzen op hun ‘fouten’.  Verschillende geloofsovertuigingen maken elkaar letterlijk af, vanwege dezelfde redenen. Ook binnen hun eigen geloof. En dan heb ik het niet alleen over de islam!! Ik ken genoeg voorbeelden dat er onder christenen dusdanige vervloekingen zijn, zowel lichamelijk als geestelijk, dat je daadwerkelijk af kunt vragen of Satan een nog betere werk had kunnen leveren! Maar niemand bedenkt zich blijkbaar dat vóór de tijdsperiode van Mozes geen stenen wetten waren. Nee, de leefregels die zij hadden waren ook geschreven in het hart van de mens en de enige leefregel die in het hart van de mens geschreven kan worden, is de leefregel van absolute liefde voor elkaar en voor God boven alles. Dus ook liefde voor mensen met andere geloofsstromingen. Vervloeking en moord hoort daar dus niet bij! Liefde is de enige leefregel die in het hart geschreven kan worden en zoals Yeshua ook zegt, deze regel bevat de gehele Torah en Profeten, de gehele Torah en Profeten! Ze zijn daarvan afhankelijk en moet dus ook alleen in liefde begrepen worden. Maar blijkbaar komt Mattheus niet al te geloofwaardig over, want er zijn er maar bar weinig die zich hieraan houden. De stenen tafelen zijn de mens meer waard dan liefde in het hart. Maar tijdens de wederkomst wordt er alleen maar gekeken naar het hart van de mens, in hoeverre deze in liefde staat. Het bloed van het lam op de deurposten….. Staat het hart niet in liefde, dan heb je wel een probleem, ook al heb je de stenen wetten stipt opgevolgd. En dit heeft niet alleen met ‘rijk zijn in aardse goederen’ te maken in Mattheus 19 vanaf vers 16. Je kunt ook Mattheus 15:3 aanhalen, waarin Yeshua zegt waarom de geboden van God gebroken wordt vanwege traditie? In vers 8 en 9 verklaard Hij, dat uiterlijke vertoning en doctrines God in geen geval bevalt. Alleen het hart bevalt God en zoals eerder gezegd, er kan alleen liefde geschreven worden in een zachte hart, maar niet in een stenen hart die alleen uiterlijk geopenbaard en uitgesproken kan worden!

Dit ter afronding van rein en onrein, mijn vorige 2 blogs.