Uit nieuwsgierigheid heb ik in het verleden eens een boek
gekocht dat de titel heeft;’ Gedenkschriften van Pontius Pilatus’. Pontius Pilatus kennen we natuurlijk
allemaal, want hij was de landvoogd over o.a. Judea en is bekend vanwege zijn
rol in de terechtstelling van Yeshua. In dit boek wordt gezegd dat Pontius
Pilatus dus ook een dagboek bijhield waarin hij alles omschrijft wat er in zijn
leven is gebeurd. En waarom ook niet? Er zijn velen die dit doen. Ikzelf heb
ook het één en ander op papier van mijn leven, al is het alleen maar om het een
plaats te geven, te analyseren en ervan te leren. En als je het eerste gedeelte
leest wat hij allemaal om zich heen heeft gezien in het Romeinse rijk en wat
voor een intriges, bedrog, moord en alles erop en eraan toen speelde, is
absoluut in geen geval ongeloofwaardig. Maar mij gaat het natuurlijk om die
belangrijke periode, de gebeurtenissen omtrent het proces en executie van
Yeshua. Wat ik in dit ‘dagboek’ gelezen heb omtrent die gebeurtenissen, is niet
direct te lezen in de Bijbel. Het grootste gedeelte wel, maar een belangrijk
gedeelte niet. En juist deze gebeurtenissen wil ik even delen, met dit verschil
dat ik wel de Bijbel ga aanhalen, zowel het Oude als het Nieuwe Verbond.
Pontius Pilatus omschrijft veel van de gebeurtenissen en het
meeste staat ook in de Bijbel bij de Evangeliën. Maar hij omschrijft ook dat
hij veel contact had met Nicodemus, die een lid van het Sanhedrin was. Hij had
daar zelfs een hoge functie, maar vanuit Johannes 3 weten we ook dat hij
stiekem een volger van Yeshua was. En nu wil ik even ingaan op een gesprek die
Pontius Pilatus gehad heeft, volgens deze gedenkschriften, met Nicodemus voor
en na de executie. Er is veel gezegd, veel uitgelegd ook over het Sanhedrin
tegenover het Romeinse recht, zoals het jus
gladdi ( recht over leven en dood ) die alleen de Romeinen hadden, niet het
Sanhedrin! Daarom moest de terechtstelling van Yeshua ook stipt volgens de
regels zijn, volgens de Romeinse regels wel te verstaan, om het zo legitiem
mogelijk te laten zijn voor de wereld, voor altijd! Sommigen zeggen dat Pilatus
Yeshua teruggegeven heeft aan de Joden en dat Yeshua op Joods gebruik ter dood
is gebracht. Maar als je alleen Mattheus al leest, dan zie je dat dit niet zo
is. De Romeinse soldaten hebben Hem meegenomen en aan het kruis genageld. Hoe
een Romeinse kruis eruit zag, daar kan over gespeculeerd worden. Was Hij wel
aan de Joden teruggegeven, dan was de executie onrechtmatig in werelds opzicht.
En juist deze rechtmatigheid, ook voor de wereld, wilde ze koste wat kost
bereiken! Weliswaar berechten en veroordeelden zijzelf ook regelmatig
criminelen, maar het recht tot doden, het jus gladdi was officieel alleen toebedeeld
aan het Romeinse recht. Vandaar ook de overlevering aan Pontius Pilatus. Had
het Sanhedrin zelf het recht tot doden tijdens de bezetting, dan was Yeshua
nooit voorgeleid aan Pontius Pilatus! Pilatus haalt dan ook de vraag aan waarom
ze Yeshua niet in de tuin van Gethsemane hebben gedood. Dit is één van de
redenen.
Om tot een bekrachtig van het oordeel van het Sanhedrin te
kunnen komen bij de Romeinen, kon men niet aankomen met Godslastering. Maar het
aansporen tot opstanding of hoogverraad, door o.a. de titel ‘Koning’, kan via het
Romeinse recht wel leiden tot de doodstraf. Hier wordt in dit boek de
overdenkingen van Pontius Pilatus omschreven tijdens het gesprek met Yeshua
toen Hij voorgeleid was aan Pilatus, die natuurlijk niet in de Bijbel staan.
Maar dat alles ga ik niet hierin zetten.
Nu mijn probleem. Ik kan niet alles terugverwijzen naar de
Bijbel. Hetgeen Nicodemus tegen Pilatus zegt, is voornamelijk gerelateerd aan
de Talmoed. Nu wordt de Talmoed niet door iedereen geaccepteerd, het is een
mondelinge leer door rabbijnen. Een interpretatie hoe de Tenach begrepen moet
worden. En dus ook hoe een proces moet verlopen. En juist deze regels vanuit de
Talmoed, heeft het Sanhedrin met als hoofd de Hogepriester Kajafas, volgens
Nicodemus in dit boek gebroken. Ikzelf heb ook geen enkele inzage in de
Talmoed. En volgens dit boek van Pontius Pilatus was Nicodemus daar aardig
verbolgen over. Deze regels zal ik straks in het kort omschrijven. Laat ik
echter eerst wijzen op een punt die wel in de Bijbel staat, maar waar helaas
ook nergens gewag van gemaakt wordt…..Als wij de Torah erbij pakken en de wel
ons bekende boek Leviticus/Vayikra ( CJB ) en wel in 21:10, dan staat daarin
dat een Hogepriester is geen geval zijn kleren mag scheuren! Dat wordt gezien
als een ontheiliging. Maar wat deed Kajafas tijdens het verhoor aan Yeshua?
Juist, hij scheurde zijn kleren! ( Mattheus 26:65 ). Alleen al door deze
ontheiliging had het vonnis ongeldig verklaard moeten worden……Kajafas
beschuldigd Yeshua van blasfemie, terwijl hijzelf zijn Hogepriester ambt en
daardoor dus ook God Zelf, die deze inwijding ingesteld had, ontheiligd! Vreemd
genoeg kan ik niets vinden die deze gebeurtenis omschrijft als ‘tegen de wet
in’ terwijl dit overduidelijk wel zo is. En je zou misschien kunnen zeggen; “waarom heeft Yeshua niets gezegd?” Dat is simpel, dat staat geprofeteerd in
Jesaja 53:7-9. Pilatus geeft zelf ook aan verbaasd geweest te zijn over het algehele
stilzwijgen van Yeshua.
Nu nog een paar kleine opmerkingen vanuit dit boekwerk wat
Nicodemus verteld zou hebben aan Pontius Pilatus over wat in de Talmoed staat
en wat er verbroken is.
Ten eerste de gang van zaken voordat Yeshua gearresteerd werd.
In Johannes 11 vanaf vers 46 staat te lezen dat het Sanhedrin, onder leiding
van Kajafas al een besluit genomen had tot de dood van Yeshua, nog voordat er
ook maar 1 getuige of voordat er ook maar iets van een proces begonnen was. Natuurlijk
is in vers 46 te lezen dat er daadwerkelijk getuigen zijn in de daden van
Yeshua, maar die getuigenis moet tot een proces leiden. Maar hoe kun je een strafrechtelijk
proces aanspannen voor een tot leven wekken van een dode man? Dat gaat niet. Je
leest dan ook dat hij dood moest, omdat teveel mensen in Hem zouden geloven
vanwege zijn wonderen en dat was een kink in de kabel voor het Sanhedrin die
zelf de macht over het volk wilde behouden. Volgens Nicodemus in dit boekwerk,
staat er in de Talmoed dat er na het horen van de getuigen een proces moet
komen, een onderzoek en pas na dit onderzoek kon er een uitspraak gedaan
worden. Een onderzoek is er nooit geweest er was meteen een veroordeling binnen
de vergadering. Wat er ook in staat, is dat tijdens een proces, de jongste
leden van het Sanhedrin als eerste een oordeel moesten geven, zonder
beïnvloeding van de ouderen en wijzen. Ook dit is niet gebeurd. De Hogepriester
zelf had meteen zijn oordeel al kenbaar gemaakt. Ook had Yeshua het recht op
getuigen, maar die kreeg Hij niet en werden ook niet gehoord. Ook dit is terug
te vinden in de Bijbel en wel in Johannes 18:21. Daarin verwijst Yeshua
indirect ook naar Zijn recht op getuigen. Wat voor een antwoord krijgt Hij…….Maar
daarna zwijgt Yeshua weer en kan er wederom gekeken worden naar de profetie in
Jesaja 53:7-9. Wordt verder ook totaal geen gewag van gemaakt, terwijl dit
tegenwoordig alsook toen een absolute regel is tot een rechtvaardige en geldig
proces!
En dan de dag zelf en het tijdstip. Laten we eerst de Bijbel
erbij pakken. In Exodus/Shemot 12 lezen we dat het volk de opdracht krijgt deze
maand als eerste maand te zien, de 10e dag van deze maand een lam te
nemen en op de 14e dag voor de avond/donker deze te slachten. In het
CJB wordt ‘dusk’ genoemd. Dit betekent dus na zonsondergang, maar voor dat het
donker is. Dit betekent ook dat de daadwerkelijke Pesach op de 14e
dag gevierd wordt, want de dag begint bij de Joden na zonsondergang en duurt
tot de volgende zonsondergang. Dit betekent ook dat Yeshua gearresteerd is in
de nacht van Pesach op de 14e. Ten minste, dat dacht ik. Mijn zus, Jeannette, heeft onlangs daar een studie van gemaakt. Het kan ook op de 13e geweest zijn en dat Yeshua 'geslacht' is in de avondschemering op 14 Aviv. In Mattheus 26 lees je dat Yeshua niet gearresteerd kon worden tijdens Pesach, anders komt het volk tot opstand. ( vers 4 en 5 ) In de tweede vers zie je dat het 2 dagen voor Pesach is. Later lees je in vers 17 dat het Seder bereid moest worden, wat wel zou duiden op Pesach feest. Maar, als je weer naar Johannes 13 gaat, dan lees je ook hier dat het net voor Pesach is en dat ze aan een avondmaal zaten toen Judas wegging om de Hogepriester Kajafas te waarschuwen ( vers 26-30 ). Ze konden dus nooit het Seder maal genuttigd hebben in de laatste avondmaal. In Pilatus staat ook het Sanhedrin naar hem toegegaan zijn, omdat het de vooravond van het Pesach lam is en dat de dood van Yeshua bespoedigd moest worden. Hoe kan het nou de vooravond van Pesach lam zijn, als ze al het Sedermaal genuttigd hadden? Ook in Johannes 19 vanaf 31 staat duidelijk dat het de voorbereidingsdag is en dat Yeshua gestorven moet zijn voor de Shabbat. Want het lam werd geslacht in de schemering, dus het Lam ook, dat was de speer in de zij van Yeshua. Yeshua was toen al lichamelijk overleden. Hoe kan het de voorbereidingsdag zijn en alreeds het Sedermaal genuttigd te hebben? Ik denk dat er in dit geval weer erg veel geknoeid is.
Dit is allemaal gebeurd op dezelfde dag en het was toen nacht. Dat de daadwerkelijk slachting ( speer in zij van Yeshua ) op Pesach gebeurd is, dus na zonsondergang, is wel weer een voltooiing van een profetie. Yeshua die als lam ‘geslacht’ wordt op Pesach. Maar daarbij bedenk ik me ook 2 uitspraken van Yeshua. Eentje die mijn zus mij kenbaar maakte in Mattheus 26:45.zie, het uur is nabijgekomen dat de Zoon des mensen overgeleverd wordt in de handen van zondaars.
Dit is allemaal gebeurd op dezelfde dag en het was toen nacht. Dat de daadwerkelijk slachting ( speer in zij van Yeshua ) op Pesach gebeurd is, dus na zonsondergang, is wel weer een voltooiing van een profetie. Yeshua die als lam ‘geslacht’ wordt op Pesach. Maar daarbij bedenk ik me ook 2 uitspraken van Yeshua. Eentje die mijn zus mij kenbaar maakte in Mattheus 26:45.zie, het uur is nabijgekomen dat de Zoon des mensen overgeleverd wordt in de handen van zondaars.
En Mattheus 12:5. Of hebt u niet gelezen in de Wet dat de
priesters op de sabbatdagen de sabbat ontheiligen in de tempel, en toch onschuldig zijn?
In het dagboek van Pilatus haalt Nicodemus ook 2 dingen aan
die niet zou kloppen volgens de Talmoed. Ten eerste moest een proces die tot
een berechting van doodstraf leidt, gehouden worden over 2 dagen. Dit is dus
niet gebeurd, want in de nacht is Hij gearresteerd en vervolgens is de zitting
verdaagd tot de volgende ochtend. Maar dat is dus volgens Joodse traditie op
dezelfde dag. Over het Pesach en de eerste matzah dag wordt vreemd genoeg niets
gezegd in dit boek. Wel heeft hij verteld dat het Sanhedrin in vergadering was
die nacht over de tijdstip van arrestatie van Yeshua. Velen zouden toen gezegd
hebben dit uit te stellen tot na Pesach. Dit is ook terug te lezen in de Bijbel, bijvoorbeeld bij Mattheus 26:4-5 en Marcus 14:1-2. Maar vlak daarna kwam het bericht van
Judas en konden ze Hem toen meteen grijpen en dat hebben ze dus ook gedaan. In
de evangeliën kun je ook lezen dat ze dit vaker geprobeerd hadden, maar steeds
mislukte. Deze buitenkans lieten ze dus niet lopen, dus wilden ze Hem voor Pesach berechten, waardoor alles op 1 dag uitgevoerd werd, i.p.v. over 2 dagen. De vergadering alleen al was onwettig. Als laatste schrijft Pontius
Pilatus dat hij tijdens het proces niets van deze fouten van het Sanhedrin
wist. Nicodemus verteld hem de fouten namelijk na de executie. Daarom heeft
Pilatus niets anders kunnen doen, dan Yeshua te vonnissen.
Waarom ik dit allemaal opschrijf? Simpel, het boek van
Pontius Pilatus heeft mij in doen zien dat er veel meer gebeurd is dan wat je
kunt lezen in de Bijbel. Als je de Bijbel leest over de gevangenneming en
berechting, dan lees je niet zo veel en duidelijk over op welke manier dit ging
en welke wetten ze zelf verbroken hebben om hun eigen Verlosser simpel gezegd;
‘uit de weg te ruimen’. In dit dagboek
omschrijft Nicodemus ook dat Yeshua werd behandeld alsof Hij een buitenlander
was. Hij was niet van de Joden. Deze ‘buitenlander’ sprak hun gezag tegen en
leerde het volk een andere leer dan zij. Niet zo moeilijk te begrijpen dat
iemand of een instantie die bedreigd wordt in hun machtspositie, deze kostte
wat kost te willen behouden. Ze zullen hun eigen wetten doorbreken en hun eigen
volk slaan. Je hoeft het nieuws maar op te zetten en je ziet genoeg voorbeelden
heden ten dage hiervan! En nu zeg je misschien dat het Sanhedrin zijn eigen volk
niet heeft geslagen…….is dat zo? Ga de geschiedenis boeken dan maar in en je
hebt al snel een heel andere mening! Kijk alleen maar eens naar Mattheus 27:25…er
schiet me trouwens nog een Bijbeltekst door het hoofd; Mattheus 23:13
Als laatste kopieer ik even een klein gedeelte uit mijn
artikel ‘het licht wat van de Joden afgepakt zou worden’. Ter afsluiting, ter
overdenking, vanuit Mattheus 23:37-39
“Yerushalayim!
Yerushalayim! U hebt de profeten vermoord! U hebt diegene gestenigd die naar u
toegezonden zijn! Hoe vaak heb ik wel niet uw kinderen willen verzamelen, zoals
een hen haar kuikens verzameld onder haar vleugels, maar u hebt geweigerd!
Kijk! God laat uw huis tot u, verwoest achterlatend. Want Ik zeg u, van nu af
aan zult u mij niet eerder zien totdat u zegt, ‘Gezegend is hij die komt in de
naam van Adonai.’”
Het volk heeft dit gezegd, getuigend Mattheus 21:9. Maar de
Torah leraren, Priesters, Hogepriester in geen geval en juist deze mensen
bivakkeren zich in het huis van Adonai, namelijk de Tempel! En dat is de
bedoeling, want dat staat in Psalm 118:26
Gezegend is hij die komt in de naam van
Adonai. Wij zegenen u vanuit het huis van Adonai.
De uiterlijke tempel bestaat al lang niet meer. Het is zaak
dit uit te spreken in je eigen innerlijke tempel, je hart. Je kunt dit
vergelijken met ‘het bloed van de lam op je deurposten’.
De wederkomst zal naar mijn mening ook het eerst komen in
Jeruzalem. Hij zal daar het eerst zichtbaar zijn, zichzelf laten zien aan het
volk die hun eigen Verlosser doorstoken hebben. En daar zal dan in eerste
plaats een diepe rouw komen, zoals een rouw over het verlies van een enige
zoon, zoals het verlies van een eerstgeborene zoon! ( Zacharia 12 vanaf vers 9
) Maar tegelijkertijd ook voor de rest van de wereld, zoals dat meerdere malen
omschreven wordt in het Nieuwe Verbond.
In een filmpje via Family7 , ik geloof dat het heet ‘aan de
andere kant van het kruis’, kun je ook zien dat de Joden Yeshua nog steeds als
een buitenlander zien. Ze hebben het ook niet over Yeshua, maar over Yesu of
zoiets. Met andere woorden; zonder betekenis, zonder waarde, slechts een
vervelende oproerkraaier! Ik heb het hier natuurlijk niet over Messiaanse
Joden.
Hier laat ik het bij, anders wordt deze blog weer veel te
lang.